ஜெயராம் ஜெயஸ்ரீ

நாளை மறுநாள் 14ம் தேதி, காதலர்கள் தினம். அன்று நான் ஒன்று கூடுவோமா? காமனுக்கும் ரதிக்கும் பஜனை நடத்துவோமா? என் புண்டைக்கு உங்கள் மூலமாக விடிவு காலம் பிறக்குமா? உமா கூறியதை முழுதும் கேட்டீர்களா? உங்களுக்கும் விருப்பம் தானா? சொல்லுங்கள் அன்பரே. என் அக்கா, என் காதலின், காம வேட்கையின் தூதுக்காக வந்துள்ளாள்

உங்களுக்கு கோபம் என்றாலும் அடக்கிக் கொண்டு மெதுவாக அவளிடம் சொல்லியனுப்புங்கள். விருப்பம் என்றாலும் தயக்கம் இல்லாது அவளிடம் சொல்லுங்கள். நான் உங்களுடன் சேருவதில் அவளுக்கும் விருப்பம் தான். அவளும் என்னை பல முறை தூண்டிவிட்டுள்ளாள். ஆனால் எனக்கொன்றும் தூண்டிவிடுதல் தேவையில்லையே.
நீங்கள் ஜன்னலருகே அமர்ந்து உங்கள் கைலியை விலக்கி அதற்குள்ளிருக்கும் மந்திரக் கோலை கரங்களில் பிடித்து ஆட்டி, “கர சேவை” செய்வதைப் பார்த்தால் நான் பரவசமானேனே. அதிலிருந்து தெரியவில்லையா, எனக்கு தூண்டில் தேவையில்லை என்பதை.

ஜெயஸ்ரீ – ஜெயராம், என்ன பெயர் பொருத்தம், என் காதலரே. இருவரின் காதலுக்கும் “ஜே”. ஜெயஸ்ரீ – ஜெயராம் இருவரும் சேர்ந்தால் என்னென்ன மாற்றுப் பொருத்தங்கள் “ஜெய ராம்”, “ஸ்ரீராம்”,’ “ஜெயஜெயராம்” எப்படியெல்லாம் நான் சொல்லி மகிழ்கிறேன். நம் பெயர்கள் கச்சிதமாக பொருந்துவது போலவே உங்கள் சுன்னியும் என் புண்டையும் கச்சிதமாக பொருந்தும் என்று எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது.

அன்பே, நான் என்ன செந்தமிழில் எழுதுகிறேனே என்று எண்ணுகிறீர்களா. ஆம், நான் உங்களுக்கு காதலியாகும் முன்னரே, தமிழின் காதலியாகி விட்டேன். தமிழ் இலக்கியத்தி காதலி. அதிலும் காமம் கலந்த இலக்கியத்தின் காதலி. சாண்டில்யன் என் தெய்வம். பள்ளிக்கூடப் படிப்பு தான் எனக்கு பிடிக்கவில்லையே தவிர, தமிழை நான் எப்போதும் மறக்க மாட்டேன். சாண்டில்யன் முதல் பெங்களூர் சரோஜாதேவி வரை எல்லா காம இலக்கியங்களையும் நான் விடாமல் படிப்பேன். புத்தகங்களை அட்டை போட்டு பாதுகாப்பேன். ஆனாலும் மனதுக்குள் ஒரு வருத்தம் உண்டு. ஆங்கிலத்தில் உள்ளது போல் முதல் தரமான காம இலக்கியங்கள் தமிழில் வருவது அபூர்வமாக உள்ளதே. இப்பொழுது என்னிடம் “காமசூத்ரத்தின்” தமிழாக்கம் ஒன்று உள்ளது. மேலோட்டமாக நான் அதைப் படித்தாலும், அந்த புத்தகத்தை என் புண்டை போல் பாதுகாத்து வைத்துள்ளேன். நாம் இருவரும் ஈருயிர் ஓருடலாக இணைந்து இருக்கும் நேரத்தில் அந்த வாத்ஸ்யாயனரின் magnum opus ஐ நான் இருவரும் படித்து அதன் படியெல்லாம் செய்ய வேண்டும் என்பது என் அவா. இறுதியில் ஒரு வேண்டுகோள். எனக்கு மிகவும் பிடித்தவர்களை போலியாக மரியாதை கொடுத்து அழைக்க எனக்குப் பிடிக்காது. எனக்கும் உமாவுக்கும் 10 வயது இடைவெளி இருந்தாலும் நான் அவளை ஒருமையிலும் சில நேரம் வாடி-போடி என்றும் தான் அழைப்பேன். என் அன்பின் அடையாளமே, நான் உன்னையும் ஒருமையில் அழைக்கலாமா? அழைக்கலாமாவா, அது ஏன், அப்படித் தாண்டா ஒன்ன கூப்பிடுவேன். சினிமா கவிஞன் தான் எழுதியிருக்கிறானே. “டா போட்டு பேசினால் உரிமை கூடும்; டீ போட்டு பேசினால் உறவு கூடும்” என்று. எனக்கு உன் உறவு வேண்டுமே. உடலுறவும் வேண்டும் உன் மனதின் உறவும் வேண்டும்.

நீ நாளை மறுநாள் வரும் போது (வருவதாக இருந்தால்) காலை 8:30 மணிக்கு வந்துவிடு. காலை உணவு, குளியல் எல்லாம் இங்கேயே, என்னுடனே. வசதியாக பாவாவுக்கு அன்று வெளியூர் வேலை. உமாவும் ஒரு திருமணத்துக்கு அதிகாலையிலேயே போய்விடுவாள். மாலை வரை நாம் இருவர் மட்டும் தான். அதற்காக நீ வீட்டுக்குள் வந்தவுடனே என் மீது பாய்ந்து கசக்கி விடாதே. எனக்கு எல்லாமே ஆர அமர நிதானமாக ரசிக்கத் தான் பிடிக்கும். காதலர்கள் தினத்தன்று இணைவோம். அத்தினத்தை காமுகர்கள் தினமாக மாற்றிக் காட்டுவோம். அதுவரை என் புண்டைத் திரையை கிழிக்கப் போகும் உன் ஆயுதத்துக்கு என் கனிவான முத்தங்களை தெரிவித்துவிடுடா.”

சூப்பர் கடிதம். மூச்சை இழுத்து வாங்கினேன். தலை நிமிர்ந்து பார்த்தேன். உமா என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். என் முகபாவனையையும் என் சுண்ணி செய்யும் சேட்டையையும் மாற்றி மாற்றி பார்த்திருப்பாள். நான் என்ன சொல்லப் போகிறேன் என்று புரிந்திருக்கும். மோகனப் புன்னகை புரிந்தாள்.

“ஒன் லவ்வர் கிட்ட சொல்லட்டுமாடா.” என்று கேட்டாள். போச்சுடா, இவளும் தங்கை போல வாடா போடா கேஸ் தானா. ஐந்து நிமிடங்கள் முன்பு மரியாதையுடன் பேசியவள் இப்போது இப்படி வந்து விட்டாளே. ஆனால் அதுவும் எனக்கு ஒரு கிக் கொடுத்தது. ஜெயஸ்ரீ தன் இனிய குரலில் என்னை வாடா போடா என்று சொல்லிக் கொண்டே என் சுண்ணியை தன் புண்டைக்குள் வாங்கும் காட்சி என் மனத்திரையில் ஓடியது. சிலிர்த்தேன். “சரிங்க” என்று ஒரே வார்த்தை விதிர்த்தேன்.

“ஓக்கே ஜெயராம். ஸோ நாளான்னிக்கி காலைல எட்டரைக்கு ஜெயஸ்ரீ ஒனக்காக காத்திருப்பா, சரியா. ஆனா இந்த ங்க எல்லாம் வேண்டாமே. என்ன உமான்னே கூப்புடுடா.” சொல்லிவிட்டு நான் மீண்டும் பேசுமுன் வெளியேறினாள். அவள் தலையில் சூட்டியிருந்த பூவின் வாசம் மட்டுமே மீதியிருந்தது. இரண்டு மத்தளங்கள் மீது தாண்டவமாடும் அவள் கூந்தலையே வெறித்துப் பார்த்தேன். கண் பார்வையிலிருந்து மறைந்தாள். எனக்குள் உற்சாகம் தொற்றிக் கொண்டது.

இன்னும் இரண்டு நாட்கள் காத்திருக்க வேண்டுமா. என்னால் முடியுமா. எப்படியோ கஷ்டப்பட்டு இருந்தேன். ஜெயஸ்ரீயின் கடிதத்தை மீண்டும் பல முறை படித்தேன். 13ம் தேதி மாலை, டி.நகரில், பெண்களுக்காக பிரத்யேகமான சாமான்கள் விற்கும் கடைக்குப் போனேன். என் மனதில் தோன்றிய ஒரு சாமானை (suspense) வாங்கினேன். அதை கிஃப்ட் ராப் செய்து, அதன் மீது ஒரு ரோஜாவை cellophane tape செய்து ஒட்டினேன். பின்னர் எனக்குத் தெரிந்த ஒரு நகைக்கடைக்கு சென்று முத்துக்கள் கோர்த்த நீளமான சங்கிலி ஒன்று வாங்கிக்கொண்டேன். என் கழுத்தில் நானே போட்டுக் கொண்டு கண்ணாடியில் பார்த்தேன். என் தொப்புளுக்கும் கீழே வரை தொங்கியது. அதே போன்ற முத்துக்களாலான ஒரு ஜோடி வளையல், ஒரு ஜோடி கம்மல், ஒரு மோதிரம், இடுப்பைச் சுற்றி அணியும் ஒரு ஹிப் செயின் எல்லாம் வாங்கினேன். வாங்கியபின்னும் என் ஆசை அடங்க வில்லை. அதே போன்ற இன்னொரு செட் முத்து நகைகளும் வாங்கிக் கொண்டேன். இரண்டு செட்களையும் இரண்டு பேக்கிங் செய்து வாங்கினேன். பில் Rs.23,000 வந்தது. So What. அநாயசமாக icici credit card நீட்டிவிட்டு வந்தேன்.

மறுநாள் february 14, காதலர்கள் தினம். அதிகாலை எழுந்து முதல் இரவு பூத்த மல்லிகைப் பூச்சரம் நான்கு முழம் வாங்கினேன். என் பூளைச் சுற்றியிருந்த முடியை ஷேவ் செய்து அகற்றினேன். நான் வாராவாரம் மர்ம முடி அகற்றும் பழக்கம் உண்டு. அன்று விசேஷமாகச் செய்தேன். முகத்தையும் மழித்தேன். உடலைக் கழுவி டியோடரண்ட் அடித்துக்கொண்டேன். கருப்பு நிற round neck டிஷர்டும், வெளுத்திருந்த ஜீன்ஸும் மாட்டிக் கொண்டேன்.

8:28க்கு என் வீட்டை விட்டு புறப்பட்டு, 8:29:30க்கு மாடியேறி அழைப்பு மணியை அமுக்கினேன். என் ஒரு கையில் நான் வாங்கிய suspense gift packet. இன்னொன்றில் ஒரு பாக்கெட்டில் ஒரு செட் நகைகள் மற்றும் இலையில் சுற்றிய பூ. கதவு திறந்தது. என் மனதும் திறந்தது. என் அருமை ஜெயஸ்ரீ நின்றுகொண்டிருந்தாள். கண்கள் விரியச் சிரித்தாள்.

- தொடரும்